Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
Reklama
Reklama
Reklama

SPOTKANIE PRZY SETCE W DUSZNICKIM MUZEUM PAPIERNICTWA

W listopadzie 1918 r. nowo powstałe państwo polskie borykało się z różnym problemami. Jednym z nich był chaos walutowy. Na terenach dawnego zaboru pruskiego płacono markami niemieckimi, w Królestwie Polskim – markami polskimi, w Galicji obowiązywały korony austriackie, a na dawnych terenach zaboru rosyjskiego – ruble. We wschodniej Galicji w obiegu znajdowały się również hrywny i karbowańce. Na mocy dekretu naczelnika Józefa Piłsudskiego z 7 grudnia 1918 r. oficjalnie obowiązującym środkiem płatniczym została marka polska. Jednocześnie trwały dyskusje nad nazwą nowej waluty. 28 lutego 1919 r. uchwałą sejmową wprowadzono złotego polskiego. Z uwagi na brak możliwości technicznych w kraju, pierwszą serię tych banknotów wydrukowano w 1919 r. w Paryżu i Londynie. W obiegu pieniądze te znalazły się dopiero 5 lat później. Jak wyglądały owe złotówki?
SPOTKANIE PRZY SETCE W DUSZNICKIM MUZEUM PAPIERNICTWA

         


Podziel się
Oceń

Komentarze
Reklama
Reklama